Vanaf een drijvend stuk puin klonk nog steeds zijn stem: “Geloof in de Heer Jezus, en u zult gered worden.” Lees hierboven het waargebeurde verhaal van John Harper, één van de 1522 passagiers die omkwam bij de ramp met de Titanic in 1912.
John Harper was een Schotse predikant die al jong zijn vrouw verloor. Samen met zijn 6-jarige dochter Annie en zijn zus Jessie, ging hij op 10 april 1912 aan boord van de Titanic om te preken in Chicago. John was toen 39. In de nacht van 14 april sloeg het noodlot toe. Een ijsberg doorboorde de zijkant van de Titanic.
John zorgde ervoor dat Annie en Jessie veilig in reddingsboot terechtkwamen. Terwijl het schip verder zonk, sprak en bad hij met zoveel mogelijk mensen die hoop wilden ontvangen.
Zijn reddingsvest gaf hij aan iemand zonder vest. Uiteindelijk belandde hij zelf in het ijskoude water. Vanaf een drijvend stuk puin klonk nog steeds zijn stem: “Geloof in de Heer Jezus, en u zult gered worden."
Overlevenden zeiden dat hij bijna een uur lang bezig was geweest, roepend tot angstige drenkelingen om hen te troosten.
Vier jaar later, tijdens een bijeenkomst van overlevenden in Canada, stond een jonge Schot op. Hij vertelde met tranen in zijn ogen hoe John Harper hem op het laatste ogenblik nog tot Christus had geleid.
