Vanwege zijn verzet tegen de Duitsers belandde dominee Paul Schneider in 1939 in een concentratiekamp.
Hij werd al snel apart gezet in een foltercel. Reden? Hij weigerde de nazivlag te vereren. En hij kon niet zwijgen over Jezus. Vanuit zijn cel zag hij hoe andere gevangenen in rijen opgesteld werden.
Schneider riep uit het raam: ‘Jezus Christus zegt: Ik ben het Licht van de wereld, wie Mij volgt, zal niet in de duisternis wandelen..’ Dus de Heer zegt: ‘Ik ben de Opstanding en het Leven.’
‘Vrienden luister naar me, dit is dominee Paul Schneider.’
‘Mensen worden hier gemarteld en vermoord.. dus de Heer zegt: Ik ben de Opstanding en het Leven..’
Meer kon hij niet zeggen, de bewakers sloegen hem totdat hij zweeg.
Wat vind jij van dit verhaal? Een gruwelijke geschiedenis? Of een verhaal dat hoop geeft?
