Benjamin (27) vertrok een jaar geleden uit Nederland naar Oekraïne. Hij meldde zich aan bij het vreemdelingenlegioen om te vechten tegen de Russen.
“Hij vond het onrechtvaardig wat er gebeurde,” zegt zijn moeder in dagblad Trouw. “Hij zei: ‘Ze gooien overal bommen. Ik moet iets doen.’”
Eerst probeerde zijn ouders hem nog tegen te houden. Dat lukte niet. Hij zei: “Ik heb liever een kort leven waarin ik iets doe waarvan ik weet dat ik het moet doen, dan dat ik als honderdjarige weet dat ik niet heb gedaan wat ik moest doen.”
Thuis was Benjamin veel aan het gamen, vooral race- of schietspellen. In het leger veranderde hij. Hij veranderde van bankhanger naar stoere vent, vertelde een vriend in Trouw. “Hij was flink gebouwd, maar kreeg nu een sportieve uitstraling.”
“Hij was erg zachtaardig en behulpzaam. Als je geld nodig had voor eten, zou hij zijn laatste euro’s aan je geven.”
Op 11 september 2022 raakte Ben geraakt bij een bomaanslag. Er kwam een scherf in zijn hoofd terecht. In een militair ziekenhuis overleed hij.
Ben was gelovig. Vaak als hij hardop uit de Bijbel. Hij had dyslexie en zo begreep hij de teksten beter.
Later vonden zijn ouders in zijn rugzak een Bijbel. De bladwijzer lag bij Psalm 27: “De Heer is mijn licht, mijn behoud, wie zou ik vrezen? Bij de Heer is mijn leven veilig, voor wie zou ik bang zijn?”
