Corrie ten Boom zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in een concentratiekamp. Een plek vol wreedheid... maar ze zag er ook iets van Gods liefde. Ze geloofde zelfs dat Hij er een vogel stuurde.
Ze schreef: “Eens, toen wij op appèl stonden, liet een wrede bewaker ons heel lang wachten. Plotseling begon er in de lucht een leeuwerik te zingen. Alle gevangenen keken naar boven om te luisteren naar het lied van de vogel. Toen ik naar de vogel keek, zag ik de hemel en ik dacht aan Psalm 103:11. ‘O liefde Gods, zo diep en groot, veel dieper dan de diepste nood.’ God stuurde die leeuwerik drie weken lang, elke dag, precies tijdens het appèl.”
