Het kan eigenlijk niet, een spelletje spelen op een massagraf.
We willen niet kijken, maar we moeten wel.
We móeten genieten. Voetbal is té leuk.
We voetballen ons geweten kapot.
“Ik kan hier toch niets meer aan veranderen”, zei een fan onlangs. “We zijn allemaal deel van een op hol geslagen systeem waarin we ons kapot consumeren.”
Even is hij stil.
“We zijn allemaal schuldig.”
